Ana sawijining wong desa, banget susahe ing ati, dene anak-anake lanang padha congkrah, amarga saka gegethingan sarta padu. Ora ana dina kaliwatan tanpa padu, sakehe wewulangan ing bapa ora migunani. Anuju sawijining dina, anake lanang tetelu diundang. Bareng wis padha teka ,bapake celathu : “Angger, iki aku duwe barang ginawe nandha karosanmu, lagi pamataraku kowe padha rosa-rosa . Enya iki sada sabengkek, mara, sapa sing kelar nugel, dakganjar jaran siji. Anak-anake nuli nugel, genti-genti ngarah, nuli nugel bengkekan sada, kalandhesake ing dhengkul, angetog karosane , ananging telu pisan ora nguwisi, sadane siji ora ana kang coklek.
Bapake celathu maneh :” Aku wis ngira yen ora bisa tugel. Mara, saiki bengkekane dak uculane mesthi gampang kopurih cokleke. Anak-anake anuli diulungi sada ing sawatara, bareng dicokleki gampang bae.
Bapake celathu : “ Satemene angger, sada iku upamane awakmu. Yen kowe kukuh rukun karo sadulurmu, amesthi ora gampang tumiba ing tiwas, dene yen kowe congkrah , ora wurung nemu bilahi.”
Liding dongenge mangkene : Rukun agawe santosa , congkrah andadekake rusak.
Tegese tembung :
congkrah = crah, pasulayan, ora rukun.
nandha = kanggo tandha
pamatara = pamawasku, pangiraku
sabengkek = sabongkok
mara = 1. coba ta 2. teka nyedhaki, 3. merang, mbage 4.
nguwisi = ngrampungi
kukuh = 1. santosa, kuwat, kengkeng 2. kenceng kekarepane
tiwas = 1. nemahi kacilakan 2. ora kebeneran.
Ing ngisor iki ana dongeng kewan utawa fabel kanthi irah-irahan :
1. WONG DESA LAN MANUK CANGAK
2. WONG WADON LAN ANAKE ISIH CILIK TUWIN MACAN TUTUL
3. KULDI DIMOMOTI JARAN.
4. ASU AJAG LAN WEDHUS BEROK.
5. MANUK GARUDHA LAN GAGAK.
Yen kepengin maca kliken ana kene !
.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar