LURU-LURU

daksingkap ing sangisore taplak meja,
dakungkap sangisore kekep kang gumlethak ing paga ndhuwur pawon
dakosak-asik bothekan wadhah empon-empon
dakolak-alik ,
mbokmenawa kaslempit ing sangisore godhong garing kang tumiba ing lemah aking
pranyata
ora ana.

daktakokake marang tangga kulon, jarene ora katon
daktakokake marang pulisi sing jaga prapatan, ora ana wangsulan
daktakokake marang bakul dhawet ayu, mung digeguyu,
daktakokake marang kere pinggir kali, ora mreduli
takon marang sapa?
marang lintang?
o kadohan
marang gunung, marang mendhung, apa marang mega ing akasa?
ah, ora kajangka

dakpecaki dalan ledhu mangsa ketiga
daksandhung, daksaruk, daksepak suket ing pinggir kali
dak luru, mbok manawa isih kari

tansah dakarep-arep wangsulane lintang ing tawang
tansah dakarep-arep wangsulane watu kang setya tuhu
marang kali kang tansah setya ing janji
marang krikil kang tansah dakpecaki sangisore sikil
wasana mung kandha
ora ngerti
ora mreduli

apa tresnamu isih gumantung awang-awang
apa kabuncang katut ing mega malang
apa pancen kudu ngenteni
tumetese bun wanci bedhug ndhrandhang ?



Surabaya, 21 Nopember 2010.