Jelaaaas .......... blas.

Sawijing dina aku mlebu kelas. Nerangake wulangan anyar. Sawise ngomong ngalor ngidul nganti kesel aku banjur takon:"Wis ngerti ?"
Wangsulane muridku bareng : "Tiiii ......."
Krungu wangsulane muridku sing kaya mangkono atiku seneng banget. Ora muspra anggonku mulang.Ya ngene iki senenge guru, yen wulangan sing diwulangake marang murid dingerteni kabeh.
Aku banjur takon maneh, "Jelaas ???"
Wangsulane muridku ya bareng,"Llaaaaaaaas !!!"
Aku ora kepenak atiku banjur takon, " Jelas apa blas ?"
Muridku ora ana sing mangsuli. Kabeh padha meneng.
Aku banjur kandha :"Kowe iki yen matur sing temenan, aja ngapusi. Yen ngerti ya kandhaa ngerti, lan yen ora ngerti ya kandhaa yen ora ngerti. Aja ora ngerti banjur kandha ngerti.Jelaaas !."
Bocah-bocah padha mangsuli bareng:"Laaaaaas!!"
Ana bocah sing lungguh mburi, ketoke rada ngempet guyu, lambene ditutupi tangan. Nanging aku isih krungu yen ana sing cekikikan. Aku banjur prentah supaya bocah mau maju menyang ngarep kelas.
Dheweke banjur tak kongkon nggarap ing blabag. Ketoke ora bisa. Aku banjur nesu:"Kowe iki ngerti ora ?"
Muridku banjur mangsuli:" Saya tadi kan bilang blas, pak!"
"Ooooooo, pancene", grenengku.