Candhi
Jalatundha mapan ana ing dhukuh Balekambang, Desa Seloliman, kecamatan Trawas,
kabupaten Mojokerto ,Jawa Wetan. Ana ing ereng-erenge gunung Penanggungan sisih
kulon. Saka lumahing sagara dhuwure 525 meter. Manggon ana ing satengahe alas
Perhutani, mula hawane krasa adhem seger.
Dalan
tumuju menyang Candhi Jalatundha gampang, bisa liwat Trawas terus mudhun
ngliwati alas Perhutani, bisa liwat Pungging banjur munggah, lan uga bisa liwat
Ngoro, Mojokerto. Dalane wis aspalan alus, bisa diliwati kanthi kepenak.
Candhi
Jalatundha satemene dudu candhi nanging patirtan. Patirtan iki awangun pesagi kanthi ukuran 16 x 13 meter. Madhep ngulon.
Ing sisih kanan lan sisih kiwa, ana kolah cilik. Ing sadhuwure kolah cilik mau
ana wewangunan kang saya mendhuwur sangsaya cilik kaya wangunan candhi sing
nemplek ana ing tembok watu ing burine.
Wewangunan iki satemene nduweni legokan (gowokan , relung) cacah loro sing ana
ing dhuwure legokan mau ana wewangunan rai Kala. Legokan ing dhuwur wis kosong,
sing bageyan sing ngisor ana reca naga kang kanggo ilen-ilene banyu saka tembok
watu buri menyang kolah.
Wujude
kolah iki satemene matundha-tundha. Mula diarani Jalataundha kira-kira kolahe
matundha-tundha. Jala ateges banyu, tundha wis ngarani. Lan pucake ana ing
tengah-tengah minangka symbol kang nggambarake gunung Mahameru. Ing mitologi Hindhu
gunung Mahameru dianggep minangka gunung suci papane utawa kahyangane para
dewa. Anggepan kaya mangkono iku stemene wis ana ing jaman megalitikum kang nganggep
yen gunung iku papane rohe para leluhur.
Patirtan
Jalatundha dianggep minangka lambange samodra kaya ing crita Amertamanthana.
Amertamanthana nyritakake dumadine donya saka pangebure samodra susu kanggo nggolek banyu suci tirta amerta utawa banyu panguripan.
Gunung Mahameru digubed dening naga Basuki, Adhedhasar crita iku kolah
Jalatundha dipadhakake karo segara. Dene tlundhakan pancuran kang awangun
bunder sing digubed naga nglambangake gunung Mahameru. Banyu kang metu saka
pancuran iku dianggep banyu suci.
Para
ahli sejarah kayata Stutterheim, Krom,
Van Stein Callenfels nduweni panemu yen patirtan Jalatundha minangka makam,
nanging uga ana ahli sing nduweni panemu yen patirtan Jalatundha dudu makam.
Tinggalan
kuna kang awujud relief ing patirtan iki satemene wis akeh sing ilang lan akeh
sing rusak lan sebageyan wis akeh ora dimangerteni ing ngendi papane kang
sakawit. Relief-relief kang isih manggon ing papane kang sakawit mung kari telu
, yaiku kang manggon ana ing sisih lor wetan. Ing wektu iki relief-relief mau
sumebar ing sawetara panggonan kayata ing Museum Pusat Jakarta cacahe ana lima,
lan ing plataran kantor BP3 Jatim ana siji.
Bosch,
sawijining ahli sejarah wis kasil nata urutan panil relief ing panggonan kang
samesthine. Isine crita ing panil kasebut yen diwaca saka kiwa yaiku njupuk
saka crita Mahabharata lan Katasaritsagara. Crita Mahabhrata kang diukir ana
ing panil kasebut diwiwiti saka adegan Begawan Palasara nganti Prabhu
Janamejaya nalika nganakake kurban ula. Dene crita Kataritsagara nyritakake
Udayana lan ibune (Mrgawati) diselong (diasingkan) ing gunung Udayaparwa. Ing
crita kasebut nalika Mrgawati lagi mbobot Udayana dicolong dening manuk garudha digawa menyang
pucaking gunung. Ya ing gunung mau Udayana lair. Sawise pat belas taun diselong
wusanane Udayana bisa ketemu maneh karo bapake yaiku Prabhu Sahasranika.
Saliyane
relief ing patirtan Jalatundha ana prasasti wujudw ukara mung cendhak nganggo
aksara Jawa Kuna cacah papat, yaiku :
1.
Angka taun 899 Çaka ing tembok watu
sisih dhuwur kiwa.
2.
Tembung “Gempeng” ing tembok watu ing
sisih dhuwur sisih tengen
3.
Tembung “Udayana” ing sisih kidul wetan
4.
Tembung “Mrgayawati” ing sisih kidul
wetan.
Para
ahli sejarah sarujuk yen angka 899 Çaka iku angka kang nuduhake panggawene
patirtan Jalatundha. Yen pancen mangkono ateges ing wektu iku Udayana lagi umur
14 taun.
Crita
ngenani Mrgawati dicolong dening manuk garudha kira-kira nggambarake ngungsine
Udayana menyang tanah Jawa jalaran ing Bali lagi ngalami pralaya. Kedadean iku
bisa dideleng saka tulisan “gempeng” kang ateges lebur, rusak, dikubur, utawa
rasa sedhih. Dene tulisan Udayana lan Mregayawati kanggo njejegake kalungguhan
kanthi nyebut jenenge ibune. Udayana krama karo putri ratu tanah Jawa yaiku
Gunapriyadharmapatni.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar